پشت هر پنجره دیوار ، دلت می آید ؟

من و تنهایی و تکرار ، دلت می آید ؟

تو فقط سعی بر آنی که مسافر باشی

چشم من در پی اصرار ، دلت می آید ؟

من کمی تلخ مرا خط بزن از زندگی ات

جای من فاصله بگذار ، دلت می آید ؟

من کمی تلخ ، کمی شاعر عاشق پیشه

بر من این تلخی بسیار دلت می آید ؟

آه سخت است مخواه اینکه بگویم که برو

که خداوند نگهدار ، دلت می آید ؟

پشت هر پنجره لبخند و غزل زیبا نیست ؟

پشت هر پنجره ، دیوار ، دلت می آید ؟

من ...

بارون و ...

به یاد روزای عاشقونه ای که داشتیم،

دوست دارم

 ایـ ـ ـ ـن روز هــــا

کم طـ ـ ـ ـاقت شده اند

چشمـ ـ ـانم را می گویم

بی وقفه به قاب عکست نگاه می کنند

و می گویند

 فقط بیا

 مَــنِ بــــی تُـــو

مــانَندِ جــــانِ بـــــی نَفَـــــس اَست

 باید بخرم با تو همه ثانیه ها را

رفتم بفروشم کم کم کلیه ها را

چشمان خطرناک شما بیمه ندارند

بیرون نرو تا جور نکردم دیه ها را

آمدی ، گل در وجودم زاده شد
برگ برگِ خاطرم ، افتاده شد
کوچ کردی مدتی از بزم عشق
باز قلبت ، راهی این جاده شد
با تبسم ، بوسه ها بر لب زدی
نبض و گرمای تنت سجاده شد
پیش چشمم باز هم ، عاشق شدی
عشق در بطن دلت ، آماده شد
من به خلوتگاه چشمت ، ساکنم
این پیام از من به قلبت ، داده شد
بی تو پوچم ، ای نگاهت زندگی
روز و شب سمت نیازم ، باده شد
ذره ذره ، غرق گشتم در جنون
حالیا ، دیوانگی هم ، ساده شد
گشته زندانی وجودم در قفس
با تو اما ، بال عشق آزاده شد
آفتاب مشرق و مغرب کنون
هر دو با هم ، بر زمین قلاده شد
کورس عشقت تا نهایت می رود
راز دل از عشق تو ، بگشاده شد
 

     دوست داشتن یعنی ....

    یه شالگردن مشترک

خاک پایت را شبی رندانه غارت میکنم
می گذارم زیر سر برآن عبادت میکنم
نام گلخانه نبر آنها همه "تو خانه" اند
گل ، تو را بو می کند من هم حسادت می کنم

دیوانه  شدم در طلبت بس که به دیوان،
هی فال زدم، فال زدم، تا تو بیایی!

"حافظ" خبری از تو ندارد که بگوید ،
میترسم از این بی خبری، ماه رهایی!

از من که دچارت شده ام یاد نکردی،
در وقت سفر با غزل تلخ جدایی! 

با این همه تنهایی و رسوایی و دوری،
"شاعر" شده ام تا که بگویم که خدایی!

خال لب تو نقطه ی پرگار وجود است،
اصلا تو خودت دایره ی قسمت مایی...
 

برای من کافیست ....

همین که تو را دوست داشته باشم

پای بر چشمم گذار، ای بهترین مهمان عشق!!!
تا به یٌمن مقدمت، بر گسترانم خوان عشق،،،
این تن یخ کرده ی دلمرده را ، جانی ببخش،،،
با حضور گرمت ، ای خورشید تابستان عشق،،،
گرچه قابل نیست، اما در میان سینه ام،،،
خانه ای سازم برایت،از گل و سیمان عشق،،،
زیر پامان : یک گلیم پاره از جنس غرور،،،
پیش رومان : سفره ای از آب عشق و نان عشق،،،
مصرعی از قلب تو، با مصرعی از قلب من،،،
شاه بیتی می شود – بی مثل – در دیوان عشق،،،
کاش ! این رود خیالاتم ، به دریا می رسید،،،
تا بیا شوباند این خواب مرا ،طوفان عشق،،،
آه ! ای ابری که روی آذرخشت با من است،،،
کی شود؟ از سر بگیری ، بارش باران عشق،،،
آبرو را ، گرچه در عشقت ، غرامت داده ام،،،
باز هم آماده ام ، تا پس دهم ، تاوان عشق،،،
بازگشتی نیست، از این راه نیمه طی شده،،،
با تو : ماندن ، از تو : گفتن ، بی تو هم : پایان عشق!!!

من میتونم دنیا رو یه دستی فتح کنم
به شرطی که اون دست دیگه ام رو تو گرفته باشی . . .
خدایاااا ول نکن دستمو که بی تو میبازم به همه ی عالم
عجیب هواتو دور و برم حس میکنم ...
دوستت دارم.....
قد تموم دلتنگی های هرشبه...
دوستت دارم ...

 

عشوه‌هایت مستِ مستم می‌کند
خنده‌هایت بت‌پرستم می‌کند

حرف‌هایت بوی ِباران می‌دهد
آرزوهای مرا جان می‌دهد

چشم‌هایت جامِ لبریز از شراب
می‌برد از دل قرار و صبر و تاب

برقِ چشمت شعله ی فانوسِ عشق
آهِ تو طوفانِ اقیانوس عشق

با تو هر شب غرقِ رویا می‌شوم
همچو قطره محوِ دریا می‌شوم

در نگاهت حرف‌های صد کتاب
شوقِ وصلت می‌برد از دیده خواب

آمدی در خواب من دیشب چه کاری داشتی؟
ای عجب از این طرفها هم گذاری داشتی!

راه را گم کرده بودی نیمه شب شاید عزیز!
یا که شاید با دل تنگم قراری داشتی

شانه های خوش تراشت تخته سنگ مرمری
با شلال گیسوانت آبشاری داشتی

گلنراقی بر لبت می خواند هی "من را ببوس"
از جوانی های حسرت یادگاری داشتی

بند می آمد نفس های من از زیبایی ات
ماه بودی و پلنگ خوش شکاری داشتی

مهربانی هم بلد بودی عجب نامهربان!
بعد عمری یادت افتاده که یاری داشتی

سر به زیر انداختی و گفتی آهسته سلام
لب فرو بستی نگاه شرمساری داشتی

خواستم چیزی بگویم گریه بغضم را شکست
نه! نگفتم سالها چشم انتظاری داشتی

با نوازش می کشیدی آه و می گفتی ببخش
سر به دوشم هق هق بی اختیاری داشتی

مست آغوشم دهانت بوی تند بوسه داشت
با چنین مستی ولی چشم خماری داشتی

وقت رفتن بغض کردی خیره ماندی سوی من
شاید از دیوانه ی خود انتظاری داشتی

رفتی و ناباورانه من کنار پنجره
عطر باران بود و بر شیشه بخاری داشتی

صبح بوی گل تمام خانه را پر کرده بود
کاش می شد باز در خوابم گذاری داشتی

عشق یعنی بی گلایه لب فرو بستن .. سکوت
دلخوش از اینکه شبی با او قراری داشتی. . .

آنقدر ها هم که فکر میکنی دور نیستم

فقط...

کمی دلگیرم

تو بیا، دل من قول میدهد که

به محض رسیدنت وا شود

Chika

من ....

دلباخته که نه،

دل داده که نه،

دل دوخته که نه،

فقط کمی دل سپرده ام ؛

به دنیای با تو بودن که نه ،

به رویای با تو بودن.

همین .....

Chika

تو که یک گوشه ی چشمت غم عالم ببرد

حیف باشد که تو باشی و مرا غم ببرد

گاهی وقت ها

آنقدری به رفتنش فکر میکنم که اشکم خشک میشود

و گاهی وقت ها

آنقدری برای برگشتنش گریه میکنم که فکرم خشک میشود

 Chika

قول دادم به کسی غیر تو عادت نکنم
از غم انگیزی این عشق شکایت نکنم

من به دنبال تو با عقربه ها می چرخم
عشق یعنی گله از حرکت ساعت نکنم

عشق یعنی که تو از آن کسی باشی و من
عاشقت باشم و احساس حماقت نکنم !

چه غمی بیشتر از این که تو جایی باشی
بشود دور و برت باشم و جرات نکنم...
 

عشق تو از ته دل عمر مرا نفرین کرد...
بی تو یک روز نیامد که دعایت نکنم !

بی تو باران بزند خیس ترین رهگذرم
تا به صد خاطره با چتر خیانت نکنم

بی تو با خاطره ات هم سر دعوا دارم...
قول دادم به کسی غیر تو عادت نکنم !